برای خيلی‌ از آنها كه روی تخت بيمارستان خوابيده‌اند و مغزشان پوسيده دير است يا آنها كه پرستارها دست‌هايشان را با دستمال به ميله‌های تخت بسته‌اند تا خودشان يا ديگران را نكشند، دير است يا آنها كه ساكنان كم سن و سال قبرستان شده‌اند و زير خاك خوابيده‌اند.
گرچه روزگاری كه دير نبود هم نوشتيم و گفتيم و آنها نخواندند و نشنيدند، اما برای خيلی‌ها هم هنوز دير نشده است. خيلی‌ها هنوز اين راه را شروع نكرده‌اند، خيلی‌ها هم در ابتدای راهند و آنقدر جلو نرفته‌اند كه نتوانند برگردند.
شكارشده های مواد مخدر را می‌گويم؛ همان‌ها كه براساس پژوهش‌ها، دو سال پس از آغاز مصرف شيشه، از هر 10نفرشان، هشت نفر حتما می‌ميرند؛ همان‌ها كه گفته می‌شود پس از شش ماه مصرف شيشه، آسيب‌های جبران‌ناپذيری به مغزشان می‌رسد و سبب ساز جنون و مرگشان می‌شود.
آنها نمی‌دانند يا باور نمی‌كنند كه مافيای مواد مخدر از سال‌ها پيش آنها را نشان كرده و درباره‌شان مطالعه كرده است و به همين خاطر چوب حراج به شيشه زده است و آن را از كيلويی 80 ميليون تومان در اوايل دهه 80 به كيلويی دو ميليون تومان در ماه‌های اخير رسانده است و برای تبليغات دروغ درباره‌اش، مثل ريگ پول خرج می‌كند.

همان تبليغاتی كه به ورزشكارها قول كاهش وزن سريع و انرژی بي‌حد داده‌اند، به جوان‌ هایی كه اهل ورزش نبوده‌اند قول افزايش ميل جنسی و شادی كه هميشه در حسرتش بوده‌اند و به زن‌ها و دختران جوان قول مانكن شدن را.

در این برنامه سعی شده با جمع آوری اطلاعات در زمینه مواد مخدر , تبعات ناشی از مصرف مواد مخدر را برای شما دوستان بازگو کنیم.....