عوارض داروهای خطرناک را در اینجا ببینید و بخونید
و مراقبت پرستاری های آن را بیاموزید
به طور مثال:
مترونیدازول پس از جذب در سلول، تحت واکنشهای درون سلولی احیاشده و به متابولیتهای سمی تبدیل میگردد. متابولیتهای مترونیدازول سبب آسیب دی-ان-آی DNA سلولی میشوند. از آنجا که واکنشهای احیای مربوط به تولید این متابولیتها تنها درسلولهای بی هوازی رخ میدهند، سلولهای انسان و باکتریهای هوازی تا حد زیادی از آسیب مصونند.
عوارض جانبی
تهوع و استفراغ (عوارض جانبی شایع) لکوپنی، نوتروپنی، نوروپاتی محیطی، اثرات شبه دی سولفیرام (تهوع، استفراغ، برافروختگی پوست و تاکی کاردی، هنگامی که مترونیدازول با الکل مصرف شود)، احتمال بروز نشانگان استیونس-جانسون (هنگام مصرف همزمان با مبندازول)
مترونیدازول یک آنتی بیوتیک رایج برای درمان عفونت های باکتریایی و تک یاخته ای است ، نظیر عفونت های پوست ، استخوان ، مفاصل ، و بافت نرم ؛ برخی از انواع اسهال ؛ عفونت های واژن و سایر عفونت های لگنی ؛ عفونت های داخل شکمی ؛ سینه پهلو (پنومونی )؛ سپتی سمی (عفونت در خون )؛ و اندوکاردیت (عفونت لایه خونی قلب و دریچه های قلبی ) ، و آمیبیاز (عفونت با آمیب ) و تریکومونازیس (عفونت با تریکوموناس ).
مترونیدازول را می توان با وعده های اصلی غذا یا مقداری خوراکی مصرف کرد تا معده را ناراحت نکند. بهتر است این دارو طی شبانه روز در نوبت هایی با فواصل یکسان مصرف شود تا سطح دارو در خون ثابت باقی بماند. اگر قراراست روزی ۴ نوبت مترونیدازول مصرف کنید،
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر، با پزشکتان تماس بگیرید: اسهال ، دل پیچه ، تهوع و استفراغ ، سوزش دهان یا زبان ، خارش یا ترشح واژن که قبل از درمان وجودنداشته ، پلاک های سفید در دهان یا روی زبان ، گلودرد، تب ، بثورات جلدی ، سرگیجه ، سیاهی رفتن چشم ، سردرد، افت مهارت های بدنی ، عدم تعادل یا بی حسی ، ضعف یا گزگز انگشتان دست و پا. ادرارتان ممکن است تیره شود، که از نظر پزشکی بی اهمیت است .
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف مترونیدازول ، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به مترونیدازول .
بارداری یا شیردهی .
عادت به مصرف مشروبات الکلی .
مصرف داروهای دیگر، به ویژه ضدانعقاد (رقیق کننده های خون ، مثل وارفارین ) یا دیسولفیرام .
سابقه یا ابتلا به بیماری های مغزی مثل صرع ؛ مشکلات خونی ، یا بیمای های کبدی .
هنگام مصرف مترونیدازول توصیه می شود
حتی در صورت احساس بهبودی دارو را تا آخر مصرف کنید تا عفونت بدنتان درمان شده ، از عود بیماری جلوگیری شود.
با جویدن آدامس یا مکیدن آب نبات های بدون قند و یا نوشیدن چند جرعه آب ، خشکی دهان را تسکین دهید.
اگر در حال درمان برای عفونت با تریکوموناس هستید، برای جلوگیری از عفونت مجدد همسرتان نیز باید همزمان با مترونیدازول درمان شود و تا بهبود کامل حتماً از کاندوم استفاده شود.
مترونیدازول را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط مترونیدازول فاسد می شود).
اگر ظرف ۳ روز درمان با مترونیدازول احساس بهبودی نمی کنید، با پزشکتان مشورت کنید.
هنگام مصرف مترونیدازول نباید
به هیچ وجه نوشابه های الکلی بنوشید یا داروهای حاوی الکل مصرف کنید. و این نکته را باید حداقل تا یک روز پس از اتمام درمان با مترونیدازول رعایت کنید. در غیراینصورت ممکن است دچار یک واکنش بسیار ناخوشایند شوید که علایمش عبارتند از، تهوع ، استفراغ ، دل پیچه ، سردرد، تپش قلب ، و برافروختگی و گُرگرفتگی .
مكانيسم اثر :
مترونيدازول، پس از جذب توسط ميكروارگانيسم ها احيا و به يك تركيب سمي تبديل میشود كه با پيوند يافتن به DNA موجب توقف ساخت آن و مرگ سلول میشود.
فارماكوكينتيك :
اين دارو از راه خوراكي به خوبي جذب میشود و دراغلب مايعات و ترشحات بدن منتشر میشود. غلظت سرمي دارو 2-1 ساعت پس از مصرف خوراكي به اوج خود ميرسد. نيمه عمر مترونيدازول در بزرگسالان 12-6 ساعت است كه در صورت عيب كار كبد به 29-10 ساعت افزايش مي يابد. دفع اين دارو عمدتاً كليوي است و تا 15درصد از دارو ممكن است از راه مدفوع دفع شود. حدود 20% از دارو بعد از مصرف واژينال به صورت سيستميك جذب میشود.
عوارض جانبي :
تهوع، استفراغ، طعم بد دهان، زبري زبان، اختلالات گوارشي، بثورات جلدي، كهير و آنژيوادم، بندرت خواب آلودگي، سردرد، سرگيجه، آتاكسي، تيره شدن ادرار، خارش، درد هنگام آميزش، ترشحات غليظ سفيدرنگ از عوارض جانبي اين دارو هستند.