اسلام این آیین بزرگ و بی همتا که پرورنده انسانهای بزرگ در دامان خویش است برخلاف دیگر ادیان علاوه بر معرفی مردانی والامقام زنانی بزرگ نیز به جامعه بشر معرفی کرده است. بانوانی خردمند که با درک جایگاه و منزلت آنها به عظمت و قدرت انسان سازی این آیین مبارک بیشتر پی می بریم. 

برای شناخت اسلام چه سند و راهنمایی بهتر از قرآن می توان یافت.
کافی است قرآن کریم را مروری کرده تا با درک جایگاه بس بزرگ زنان نزد اسلام شگفت زده شده و در جهت معرفی این مدلهای برتر موفقیت تلاشی در خور و شایسته داشته باشیم.

حضرت مریم (ع) یکی از زنانی بزرگی است که قرآن به صراحت وی را الگوی انسانهای مومن معرفی می کند. دیگری مادر و خواهر حضرت موسی(ع) و حتی زن فرعون هستند که یاوران بی بدیل این حضرت برای نجات جانش از خشم و ستم فرعون هستند. قرآن کریم از ساره همسر حضرت ابراهیم نیز نام می برد که همکلام با فرشتگان می شود و بشارت آنها دریافت می کند.

 از دیگر بزرگ زنان تاریخ و البته بزرگترین آنها که در قرآن به طور ویژه از او نام برده می شود کوثر است. مایه تسلی نبی مکرم و حجت خداوند در برابر یاوه گویی طعنه زنان . او نامی آشنا در تاریخ اسلام است و کسی نیست جز حضرت فاطمه (س). بزرگ آزاده زنی که جهان همچون وی به روی خود ندیده و نخواهد دید و البته که افتخار مادری این بانو مکرم در میان همه زنان پیامبر اکرم تنها به زنی می رسد که پیامبر علاقه شدید به او داشت و به قول پیامبر (ص) معروف به خدیجه کبری (س) گشت.

 آری این زن را نیز می توان در بطن همان سوره کوثر دید که محل فرود عنایت الهی و تقدسی بی بدیل است و چه جایگاهی بلند مرتبه تر و بهتر از این مقام قرب به خداوند که مادر امامان را او مادر بوده است.

حضرت خدیجه (س)همان ستاره روشنی است در میان تاریکی جهل قبایل اعرابی، که به فحشا خود فخر می فروختند و در این میان خدیجه (س) را به سبب پاکدامنی و بزرگ منشی به لقب طاهره شهره کرده بودند. هم اوست که اولین زن ایمان آورنده به اسلام می شود درحالی که خویشان او پیامبر را آزار می دادند و باز هم فرزندان اویند که برتارک دین داری و آزادگی تاریخ بشر چراغ فرا روی هستند ولیکن هموست که مظلومانه زیست و مظلومانه درگذشت و هنوز پس از گذار قرون و اعصار مظلومانه ناشناخته مانده است.