زبان ژاپنی (به ژاپنی: 日本語، نیهونگو)، زبان مردم ژاپن و زبان رسمی دولت ژاپن است، که توسط حدود ۱۳۰ میلیون نفر سخن گفته میشود.
ژاپنی یک زبان پیوندی است با منشا مورد اختلاف. زبانی که در ژاپن به آن تکلم میشود زبانی است آهنگ دار و صدادار و تقریباً تمام کلمات آن به حروف مصوت ختم میشوند. کلمات آن چند هجایی است و لایق تغییرات دستوریست. تصریف به وسیله اجزایی که به آخر کلمه الحاق کنند صورت میگیرد. زمانها و وجهها به وسیله ادات فعل از هم تمییز داده میشوند. زبان مکالمه از لحاظ دستور و فرهنگ لغات با زبان مکتوب (که دارای اشکالات فراوان است) فرق دارد.به ترکیب هر صامت و مصوت مورا گفته میشود .
سامانه نوشتاری ژاپنی از سه دسته واج آوا به نامهای هیراگانا (平仮名) و کاتاکانا (カタカナ) و روماجی (ローマ字) و واژهنگارهای کانجی (漢字) تشکیل شده است. از هیراگانا و کاتاکانا با عنوان کلیتر کانا نام برده میشود. کانجی در واقع همان حروف چینی برگرفته از سیستم نگارشی چینی است که معمولاً برای نوشتن کلماتی که از زبان چینی وارد ژاپنی شدهاند استفاده میشود. بر اساس برخی از کلمات کانجی، الفبایی به نام هیراگانا ابداع شدهاست که معمولاً برای نوشتن کلمات اصیل ژاپنی استفاده میشود. الفبای دیگری نیز به نام کاتاکانا وجود دارد که برای نوشتن کلمات وارد شده به ژاپنی از انگلیسی و دیگر زبانها استفاده میشود؛ برخی از حروف هیراگانا با کاتاکانا یکی است. از هیراگانا و کاتاکانا برای بیان چگونگی تلفظ کانجی هم استفاده میشود (فوریگانا).
هیراگانا (به ژاپنی: 平仮名・ひらがな) یکی از دو خط هجانمای زبان ژاپنی است و در کنار کاتاکانا، کانجی و روماجی مولفههای اصلیِ سامانه نگارش زبان ژاپنی را تشکیل میدهد. هیراگانا و کاتاکانا دو خط هجانما یا کانا در زبان ژاپنی هستند که در آنها هر نویسه یا کاراکتر معرف یک هجا (یا به تعبیر دقیقتر یک مورا Mora) است. هر کانا یا یک واج صدادار است مثل あ (آ)، یا واج بیصدایی است که به یک واج صدادار ختم میشود مثل か (کا). حرف ん (ن) از این قاعده مستثنی است و به واج صداداری ختم نمیشود. ن صدای خیشومی پرطنینی است که بسته به حالتهای مختلف همچون م، ن یا نگ (ŋ) ادا میشود.
این برنامه به معرفی واج آوای هیراگانایی می پدرازد.
تلفظ ها توسط فرد ژاپنی زبان انجام شده است. آموزش در ده درس تدوین شده است و برای هر نمونه واج آوا مثال هایی آورده شده است.